
Homélie en breton, suivie de sa traduction en français.
+ Gouel ar C’hlanidigezh Varia
Gouel ar Chandelour
Sadorn 1 a viz C’hwevrer
Breudeur ha c’hoarezed karet,
En er gouel-mañ, anvet hiziv « Gouel Kinnig Jezuz d’ar Templ » e lidomp e gwirionez tri degouezh : Glanidigezh Marie e daou-ugentvet deiz eus he ginivelezh, daspren ar c’hentañ-ganet dre un aberzh gourc’hemmet gant al Lezenn, hag Kinnig Jezuz en Templ.
Goude amdroc’h ar bugel, eizh devezh goude e C’hanedigezh a zo ivez en memes amzer pa vo roet e anv-bihan d’ar bugel, e rank ar vaouez nevez gwilioudet chom e-barzh en ti e-pad c’hoazh 33 (tri devezh ha tregont) devezh evit bezañ glanaet eus he gwad, hervezh Lezenn Voizez. Goude-se e ranko kinnig ur aberzh Glanidigezh : un oan evit loskaberzh hag ur c’houblad goulmig pe turzhunelled evit ar pec’hed. Peurseven a ra Marie, merc’h vihan eus ar Pobl Israel, ar gourc’hemenn-se.
An eil perzh eus ar gouel-se a zo gouestlidigezh (dasprenadur)Jezuz, ar c’hentañ-ganet. Skrivet eo bet al Lezenn-se e koun dasprenn ar re gentañ-ganet gant an Aotrou Doue pa oan o tont e eus Bro-Egypt.D’ar mare-se ar re gentañ-ganet eus an dud hag ar chatal zo bet lazhet en emgann etre Faraon hag ar an Habreizet.
Koulskoude Aviel hervez Sant Lukas a dremen dreist an dasprenn-se hag a mont a ra diouzhtu etrezek Kinnig Jezuz d’ar Templ. Komprenn a reomp mat ar ster : n’en deus ket ezhomm Jezuz da bezañ dasprennet peogwir eo eñ hag a zeu e-unañ da zasprenn ar bed. Ne zistro ket d’e zud, met kinniget eo da Zoue. Ouspenn-se ar verb gresianek implijet paristanai a dalv ivez kinnig. Bez’e teu Jezuz evel-se da vezañ ar brofadenn, Kinnig gouestlet da Zoue an Emglev Nevez.
Gouel hiziv, gant e liesdoareoù, a gas ac’hanomp d’an amzer Nedeleg hag a paouezo fennoz. Jezuz, mabig, a zo kinniget ha gouestlet d’e Dad. Diskouezet eo bet d’ar bed, da Israel ha d’ar Baganed, evel ma profedo Simeon kozh : “sklêrijenn Diskuliet d’ar Baganed, ha gloar Israel da bobl”; evel e gouel an Epifani ma vez adoret Jezuz gant ar Majed eus Bro ar Zav-Heol. Evel e Gouel an Epifani emañ ar groaz e-kichen Jezuz. Ar majed a zegasas profou : aour, ezañs ha mir. Aour a ziskoueze ar Roue, ezañs an Doue, ha mir ar marv. Kinnig Jezuz d’ar Templ, a zo kemennet e varv e komzoù Simeon : « Sellit, da vab amañ a lakao kalzh a dud en Israel da gouezhañ ha da sevel .Ur sin a disparti e vezo.Ha ho kalon a vo toullet gant ur c’hleze ken ma vo diskuliet ho soñjoù kuzhet »
Lavarout a ra ar gouel-mañ liammet ouzh Gouel Nedeleg en un doare nevez e teu an Aotrou Doue da adstrollañ pep hini ac’hanomp hag a zo o vevañ feal da Zoue hag a zo o c’hortoz anezhañ. Morse ne zilez an Aotrou Doue ar re hag a zo feal outañ evel a Simeon kozh Simeon pe Brofetez Anna.
Atav e kas da benn an Aotrou Doue e bromesaoù. An Doue a vennig ar gozni.En ur gevredigezh ma vez atav ret deomp bezañ yaouank, yac’hus, , an Aotrou Doue eñ a enor ar re gozh.
Hag ar gouel-mañ, liammet ouzh ar c’houestlidigezh hag ar c’hinnig Jezuz a zo ivez gouel an holl dud gouestlet d’an Aotrou Doue. Ar Pab santel Yann-Baol II en deus graet eus ar gouel-se Gouel pep buhez gouestlet da Zoue. Trugarekaomp Doue, Breudeur ha C’hoarezed karet, evit an holl leaned ha leanezed roet gant an Aotrou Doue d’e Iliz evit he zougenn hag he santelaat. Pedomp evit an holl leaned ha leanezed a anavezomp, pedomp evit leanezed hon farrouz , pedomp evit ar c’halvedegezhioù o deus hon Iliz hag hor bed ezhomm. Ra ginnigo an Itron Varia, hag a ginnig ivez hiziv he Mab d’an Tad, he bugale leaned ha leanezed .Ra ma roio ivez dezho gwarez hag bennozh ur vamm. Amen!
+
Fête de la Purification de Marie
Fête de la Présentation de Jésus au Temple
Jeudi 2 Février 2017
Chers frères et sœurs,
Dans cette fête appelée aujourd’hui « Fête de la Présentation de Jésus au temple » nous fêtons en réalité 3 évènements : nous fêtons la purification de Marie au quarantième jour de sa nativité, le « rachat du premier-né Jésus » par un sacrifice prescrit par la Loi, et la « Présentation » de Jésus au Temple.
Après la circoncision de l’enfant, 8 jours après sa naissance, qui est aussi en même temps le moment où l’on donne le prénom à l’enfant, la femme qui a accouché doit rester selon la Loi mosaïque encore 33 jours à la maison pour être purifié de son sang. (Lv 12, 1-4). Ensuite elle doit offrir un sacrifice de purification : un agneau comme holocauste et une colombe ou une tourterelle pour le péché. Marie, en tant que fille d’Israël, accomplit cette prescription.
Le deuxième aspect de cette fête est le rachat de Jésus, premier-né. Cette prescription a été édictée en mémorial du rachat par Dieu de tout premier né au moment de la sortie d’Egypte, lorsque les premiers nés de l’homme et du bétail égyptiens avaient trouvé la mort dans le bras de fer opposant Pharaon et les Hébreux. Cependant le récit de St Luc passe sous silence ce rachat et glisse immédiatement vers la Présentation de Jésus au Temple. On en comprend la signification : Jésus n’a pas besoin d’être racheté puisque c’est Lui qui vient racheter le monde. Il ne retourne pas à la propriété de ses parents, mais est offert à Dieu. Du reste le verbe grec utilisé (présenter) signifie aussi offrir. Jésus devient ainsi l’offrande, le sacrifice offert à Dieu de la Nouvelle Alliance.
La fête de ce jour, par ses multiples aspects, renvoie au cycle de Noël que nous achevons ce soir. Jésus, bébé, est présenté et offert à son Père. Il est manifesté au monde, à Israël et aux nations, comme le prophétisera le vieillard Syméon : « Lumière qui se révèle aux nations et gloire de ton peuple Israël. » ; tout comme dans la fête de l’Epiphanie où Jésus est adoré par les Mages venus d’Orient.
Tout comme dans la fête de l’Epiphanie, la croix est présente auprès de Jésus. Les Mages apportaient des présents : de l’or, de l’encens et de la myrrhe. L’or confessait le Roi, l’encens Dieu, la myrrhe la mort. Lors de la présentation de Jésus au Temple, nous retrouvons l’annonce de la mort dans la bouche de Syméon : « Vois, ton Fils qui est là provoquera la chute et le relèvement de beaucoup en Israël. Il sera un signe de division. Et toi-même, ton cœur sera transpercé par une épée. »
Cette fête liée aux mystères de Noël nous redit que la Lumière de Dieu vient rejoindre tous ceux qui vivent fidèlement à Dieu et qui l’attendent. Dieu n’abandonne jamais ceux qui lui sont fidèles comme le vieillard Syméon ou la prophétesse Anne. Dieu accomplit toujours ses promesses. Dieu bénit le grand âge ; dans une société où il faut toujours être jeune, en pleine forme, Dieu honore les personnes avancées en âge.
Et puis, cette fête liée à la consécration et à l’offrande de Jésus, est la fête de tous ceux qui lui sont consacrées. Le Saint Pape Jean-Paul II a fait de cette fête la fête de la vie consacrée. Rendons grâce, frères et sœurs, pour tous les religieux et religieuses que Dieu donne à son Eglise pour la faire tenir, pour la porter, pour la sanctifier. Prions pour tous les religieux et religieuses que nous connaissons, prions pour celles de notre paroisse et pour les vocations religieuses dont notre Eglise et notre monde ont besoin. Que Notre-Dame qui présente aujourd’hui son Fils au Père présente aussi ses enfants religieux et religieuses et qu’Elle leur accorde sa protection et sa bénédiction maternelle. Amen !
Comentarios